Myślenie w czasach kryzysu

Po wybuchu pandemii COVID-19 liczba dostępnych miejsc pracy mocno się skurczyła i przybyło chętnych do podjęcia zatrudnienia.  Kandydaci, którzy do niedawna mogli przebierać w ofertach, stanęli przed ścianą, a media społecznościowe wypełniły się ogłoszeniami o „gotowości do podjęcia nowych wyzwań”, także przez menedżerów i specjalistów.

            Ludzie zdolni będą zawsze potrzebni. Dobrzy fachowcy niezależnie od kryzysu obronią się i będą mieli pracę. Przeciętni zaś zawsze będą narzekać i szukać przyczyn zwolnienia wszędzie, tylko nie w samych sobie.

            Jeśli ktoś ma zdolności medialne i nie boi się wystąpień przed kamerą, dostał prezent od losu. Tacy ludzie czują się teraz na wideo spotkaniach jak ryby w wodzie. I często zyskują na nich więcej niż na spotkaniach tradycyjnych, tych twarzą w twarz. Mało z nas zwraca na to uwagę, ale podczas pandemii nabyliśmy bezwiednie wiele nowych kompetencji, m.in. obsługujemy Skype’a, Zooma i inne platformy do połączeń video. Coraz więcej ludzi nagrywa filmiki ze sobą i załącza je do CV, albo wręcz wysyła jako wirtualne CV. Jeśli tylko rekruter ma chęć i czas, by je obejrzeć, taki człowiek ewidentnie zyskuje i wyróżnia się spośród innych. 

            Powróciły kreatywne sposoby zwracania na siebie uwagi. W sieci powstało dużo stron internetowych zastępujących CV. Ich właściciele podsyłają przyszłym pracodawcom link zamiast tradycyjnego CV. Taka strona pokazuje jasno i wprost naszą kompetencję – umiemy ją zrobić, umiemy pisać, umiemy się sprzedać, zaciekawić innych, zwracamy uwagę na estetykę. Pokazuje, czy jesteśmy uważni, czy nie robimy literówek. I najważniejsze – pokazuje nasze myślenie pro-klienckie – czy zrobiliśmy coś, co jest ciekawe dla odbiorców. Ludzie kreatywni poradzą sobie nawet w okresie pandemii, bo ona ich mobilizuje, a nie demobilizuje. 

            Pytania dla samego siebie dla wszystkich pracowników nie tylko w czasach kryzysu na podstawie książki Magdy Kieferling „Efekt piaskownicy”:

  1. Pracujesz w nagrodę czy za karę? 
  2. Co motywuje Cię do pracy (pieniądze, ambicja, prestiż, …)? 
  3. Czy rozmawiasz w domu o pracy? Czy robisz to często? 
  4. Czy Twoi bliscy wiedzą, czym się zajmujesz, na czym polega to, co robisz? 
  5. Jakiego języka używasz, mówiąc o pracy? 
  6. Czy wyrażasz się o niej pozytywnie, czy negatywnie? 
  7. Czy często narzekasz na pracę?
  8. Czy dobrze mówisz o ludziach, z którymi siedzisz w pokoju, robisz interesy, od których zależą Twoja podwyżka i awans? 
  9. Czy wychodzisz z domu uśmiechnięty i życzysz swoim domownikom miłego dnia? 
  10. Czy wracasz do domu z poczuciem dobrze wykonanej pracy, czy raczej starasz się o niej zapomnieć?
  11. Czy potrafisz walczyć o swoje, kiedy coś nie idzie po Twojej myśli, czy raczej wolisz siedzieć cicho, żeby nie stracić pracy? 
  12. Czy dajesz swoim pracownikom i szefowi informację zwrotną? 
  13. Czy rewanżują Ci się tym samym? 
  14. Co robisz, kiedy nie możesz się w pracy dogadać? Zaczynasz szukać nowej, ale w końcu zostajesz w starej?

Ewa Rogóż – doradca zawodowy

Źródło:

https://www.forbes.pl/kariera/rynek-pracy-i-rekrutacja-pracownikow-podczas-pandemii-koronawirusa/0n20lk3
https://www.elleman.pl/artykul/jak-sie-zmienil-rynek-pracy-po-epidemii-koronawirusa